granite: staat als een huis; vliegt als een ooievaar

  • Geplaatst op: 6 August 2015
  • Door: Albert

Donderdag 6 augustus
De tijd vliegt. Nog vanavond een outreach naar Cherna Gora (het dorp waar Peppa woont) en morgen naar Samuilovo. Vanaf zondag iedere avond naar een zigeunerdorp. Ons gastechtpaar vraagt zich af wanneer we ons wat rust gunnen. We nemen zoveel rust als we kunnen, maar iedere dag worden kadootjes gemaakt voor de outreaches, hebben we teamtijd, bespreken we wie wat bij de outreach gaat doen. Sjannie verzorgt iedere avond (eigenlijk middag) voor het eten: de ontbijten verzorgen regelen de andere dames onderling. ’s Morgens verwent ons gastechtpaar opns: vanmorgen, donderdag, met wentelteefjes en gebak met frambozen. We zijn vanmorgen met hen naar een park gegaag, om een meer heen gelopen, even er tussen uit. Het blijkt een gebied te zijn met veel spa’s en mineraalbaden. Helaas voor hen is ook hier de economische crisis merkbaar.
Gisteravond een outreach naar Granite. Drie jaar geleden stonden we bij de geboorte van deze gemeente. Ze hebben inmiddels een ander gebouw en een aantal vaste bezoekers. We kennen het gezin van de voorgangers goed: ook door deelname aan het jongerenkamp de afgelopen jaren.
De lucht was zwart toen we vertrokken naar Granite: toen we daar aankwamen nog steeds. Geen mogelijkheid om buiten te blijven voor het drama. Het regent en onweert. Dat beperkt ook ouderen , een om te komen. De leemgrond wordt spiegelglad en overal staan grote plassen water. Dan maar binnen: dansen met de kinderen, een drama met de maskers, S. die de uitleg doet. Mensen worden blij en verfrist. Ze zijn super enthousiast. We bidden met veel mensen. Omdat het een beperkt gezelschap is, kunnen we iedereen heel persoonlijk bemoedigen. De jongedames van de kerk zoeken al gauw onze dames op: de nodige (en onnodige) selfies worden gemaakt. Waarschijnlijk weer flink wat posts op facebook. En nieuwe “vrienden” worden gemaakt.
De meer dan 70 kilometer rijden (enkele reis) zijn meer dan de moeite waard. We zijn dankbaar voor wat we hebben kunnen doen. Kostbaar, dat verre zigeunerdorp.
Blijf (of ga) ons bemoedigen, blijf (of ga) ons een reactie geven. We zijn wel ver weg, maar via de website ook heel dichtbij.
Albert
Psalm 139:23