Bij de les blijven

  • Geplaatst op: 3 September 2018
  • Door: Albert

Popovtsi 30 augustus 2018
Drukke weken achter de rug.
Na de outreaches brengen we Daniela en Ani weg. Het lijkt even rustig te kunnen worden. Nog even de bus regelen en weer in een normaal ritme komen.
Na een paar dagen kunnen we de bus wegbrengen!! Dan een paar dagen wachten en ik krijg een telefoontje.. de bus is klaar. Ik gedraag me een beetje als de ongelovige Thomas... eerst zien en dan geloven. Kennen jullie toch ook? Ik heb heel lang gezien en niks geloofd. Maar alles is goed gekomen.. vind ik. Ik ben redelijk tekort geschoten in mijn geloof, want in de garage mocht ik flink afrekenen en een monteur liep met me mee... en het werkte. Alles bij elkaar duurde het maar 4 weken minus 1 dag, en mijn versnellingsbak was weer goed. En met veel dankbaarheid en genoegen de auto teruggebracht die we al die tijd mochten lenen van de buren.
Er is veel te doen rondom het huis en in de tuin. Het is een oud huis en dat betekent spleten en kieren waar allerlei insecten in kunnen. Alhoewel we gastvrij willen zijn, willen we deze gasten graag buitenshuis houden.Er lijkt ook een kolonie supergrote mieren ons huis interessant te vinden. In kolonie zie je ze de hele dag lopen. ’s Avonds zie je mooie nachtvlinders en ook hoornaars naar het licht van ons huis komen. Alsof we in de tropen zijn horen we de cycaden en krekels in de avond hun concert geven. We vragen wat buren om te eten en leggen wat bezoeken af. Maar voornamelijk bereiden we de volgende week Engelse les voor, waar Roz voor naar Bulgarije komt. Ze spreekt geen Bulgaars, maar ze weet uitstekend haar weg te wijzen naar Engels. Zoals altijd is er enige onduidelijkheid wie zal komen: uiteindelijk 5 bekenden uit Zimnitza en 1 nieuw meisje (nou ja nieuw.. ze is al 16 jaar) en natuurlijk Mira. Mira sluit uiteindelijk aan op maandag.
Alle bedden weer klaar maken en kleine kadootjes kopen. En dan komt Roz.. met veel vertraging met de vlucht en uiteindelijk als allerlaatste met haar bagage aan in Sofia. We gaan Femke bezoeken, dus we hebben in Velingrad een hotelletje gereserveerd. Femke is een jonge vrouw die naar onze kerk in Den Bosch kwam en op een van onze reizen naar Bulgarije Pesho tegenkwam.. een Bulgaarse jongeman. Ze is daar mee getrouwd en heeft inmiddels een baby van een half jaar oud. De aankomst om 10 minuten voor 12 in de nacht bracht en bij ons en bij de hoteleigenaresse opluchting... misschien werden we niet meer verwacht. Het werd zonder eten naar bed, maar in de morgen kregen we een een goed ontbijt. Daarna op zoek naar Femke en we hebben daar een goede tijd gehad. We konden haar zegenen met lekkere en nuttige dingen. We hebben daar een meer (en zo meer) bezocht en samen geluncht. Daarna in de middag samen met Roz naar Popovtsi... ruim 3,5 uur rijden.
We hebben niet warm gegeten, dus onderweg even in een restaurantje wat eten. Bulgarije is het land van schapen en schaapsvlees, dus we bestellen voor ons drie een “sathzj”, een warme (lams)vleeschotel. Isnenada... een verrassing. Het vlees bestaat uit nieren, lever, tong en maagvlees. Op ons enigszins verontwaardigd reageren werd niet gereageerd. Ik heb vroeger genoeg (teveel) van dat spul mogen eten, dat ik niet meer hoef. Sjannie en Roz hebben een beetje geprobeerd. Dus maar aangevuld met een bordje frites en dat was het dan. Later in de avond werd Sjannie niet lekker en kon in de morgen niet mee naar de kerk.. Roz had beduidend minder op en is wel meegegaan.
Nestelen, lessen voorbereiden, eten, slapen. Zondagmiddag naar Zimnitza en Dabovo de meisjes ophalen; 5 bekenden uit Zimnitza en een meisjes uit Dabovo. Op de heenweg door de weg van Shipka.. terug over de langere weg naar Gurkovo is om de jongedames niet wagenziek te laten worden.
Ons dagritme in de lesweek. Om 08.00 uur de dagelijkse hulp van de meisjes.. een van hen die de hele dag meehelpt. Vaste prik is boodschappen doen in de “small shop”. Om 08.30 bijbeltijd. Rond 9.15 ontbijten. Om 10.30 Engelse les. Lunch rond 13.00 uur. Vrije tijd tot een uur of 5; wordt gevuld met spelletjes, op bed liggen, de stad in, zwemmen of naar een klooster. Om 19.30 dinner en dan weer vrije tijd. Soms videootje kijken, spelletjes zoals Skibo of dobbelen of gezellig rondom het vuur.
Deze week de verjaardag van Siza uitgebreid gevierd met buren en vrienden.
Zaterdag worden de dames weggebracht naar Zimnitza en Svoboda. ’s Morgens certificaten uitdelen en de slaapkamer van de meisjes ontbedden. Sjannie heeft er veel was- en is- werk aan. We brengen op zondag Roz weer naar Sofia: die gaat vliegensvlug naar Nederland en we zijn om omgeveer dezelfde tijd dat zij in Nederland is, terug in Popovtsi. Roz heeft het weer uitstekend gedaan.
We krijgen mogelijkheden om een huis in Dieren te gaan bezichtigen. Onze zoon is gaan kijken en we besluiten om een paar dagen naar Nederland te gaan. Misschien vinden we inderdaad iets naar onze zin. We boeken voor aanstaande donderdag en we reizen een dag of wat later op vrijdag terug. We kunnen bij dochter en zoon verblijven.. super. Tevens proberen we familie en vrienden te bezoeken; en Sjannie de kapper en ik de pedicure!! Ivaylo brengt ons naar Sofia en haalt ons ook weer op. Soms heb je vrienden voor het leven en soms ook voor het rijden.
Bij dit verslag zit een aantal fotos op willekeurige volgorde. Wellicht krijgen jullie wel een indruk.
Ontzettend bedankt voor alle gebed, reacties, bemoedigingen, sponsoringen en wensen.
Albert en Sjannie