Armoe in Bulgarije

  • Geplaatst op: 18 July 2015
  • Door: Albert

Morgen teamvoorbereidingsdag. Wat komt het toch dichtbij. Ik ga niet meer vertellen hoeveel er moet worden gedaan. Ik kijk wel uit naar morgen: puntjes op de i (als we al een i hebben). Bijna de laatste loodjes van de invulling van drama’s, heartwarmers, onderwijs en zo. Morgenavond weten we meer.
Wat me vaak gevraagd wordt: waarom gaan jullie nou? Bulgarije is toch helemaal niet zo arm meer. Ik ben naar de Zwarte Zee kust geweest. Prima daar. Drank, muziek, (…), kortom alles waar ik voor ga. En iedereen ziet er prachtig uit. Dus daar hoef je niet voor te gaan.
Nog maar een paar jaar terug kwamen we voor het eerst in Gradina. Het was allerminst de “TUIN” die de naam doet bevroeden. Eerlijk gezegd moet ik toegeven dat het wel een van de armste dorpen was die ik de afgelopen tien jaar heb gezien. Nauwelijks een dak van een huis was compleet. Kinderen liepen in hun blootje: zelfs in de kerk.
De kerk was in aanbouw: geen vloer, geen ramen (wel gaas er voor). En juist in die plaatsen willen we zijn: hoop brengen waar het in mensenogen hopeloos is. En in die armoe woont Peppa: een jong zigeunermeisje. De dochter van de voorganger. Ze raakte erg bevriend met Linda en is dat nog steeds. Ze heeft inmiddels twee kindjes (ze is nu misschien 18 of 19) en we hopen dat ze naar het jongerenkamp komt. Onbegrijpelijk in onze cultuur. Ik herinner me van de eerste jaren dat ik aan een grietje van een jaar of vijftien, met een kindje op haar arm (ik dacht haar broertje) vroeg of ze naar school ging. Het antwoord was shockerend: kan ik niet, moet voor mijn kindje zorgen.
Wij zijn daar maar even: het is aan de Bulgaren om onderwijs te bieden aan hun volk. We zien daar wel een beetje verbetering in. Ik zie daar wel een mooie opdracht voor kerken in.
Hoezo: waarom gaan we? Nou, juist, precies, goed geraden. Daarom!!
Ik heb een collage gemaakt van ons bezoek aan Gradina. Krijg je een beeld van het dorp en de kerk.
Albert

Video: 
bezoekje aan Gradina